Berichten verspreiden zich vaak razendsnel, of ze nu kloppen of niet. Wij proberen de zin van de onzin te scheiden. Deze week: achteraf scheiden van plastic in afvalfabrieken is goedkoper en efficiënter dan vooraf scheiden.
Van wie komt de claim?
Het apart inzamelen van plastic heeft geen enkele zin’, zei presentator Jaap Jongbloed onlangs in EenVandaag. ‘Het kost meer en het levert minder milieuwinst op.’ Veel beter zou het zijn het plastic bij de rest van het afval te mikken en het er achteraf, in een nascheidingsfabriek, uit te vissen. EenVandaag zou zich baseren op onderzoek van Elbert Dijkgraaf en Raymond Gradus, hoogleraren economie aan de Erasmusuniversiteit en de Vrije Universiteit.
Klopt het?
In hun studie vergelijken de hoogleraren verschillende methoden van plasticinzameling. Ze rekenen voor wat elk van de methoden kost en hoeveel plastic dit oplevert. Voor het aan de straat inzamelen en het verwerken van een ton plastic ontvangen gemeenten 677 euro van de verpakkingsindustrie. Door voor nascheiding te kiezen, bespaart een gemeente 348 euro aan inzamelingskosten. Hoeveel de nascheiding zelf vervolgens kost, weten de onderzoekers echter niet: omdat het om vertrouwelijke bedrijfsgegevens gaat, is de exacte kostprijs onbekend. Hun voorzichtige conclusie is daarom, dat er ‘aanwijzingen’ zijn dat nascheiding goedkoper is.
Het adviesbureau Strategy&PwC werkt op dit moment aan een onderzoek naar deze kosten. Adviseur Paul Nillesen kan nu alvast zeggen, dat de kostenvergelijking tussen bron- en nascheiding per gebied zal verschillen. ‘In een landelijk gebied waar relatief veel ruimte is, kan bronscheiding effectief zijn. Het is daar ook relatief eenvoudig om het in te zamelen. Maar in stedelijke gebieden met veel hoogbouw kan nascheiding effectiever zijn. Het is daar moeilijker om de infrastructuur te organiseren voor het ophalen aan huis.’
Enith Vlooswijk 